راهبرد جدید علی خامنه‌ای در خصوص افزایش جمعیت که مدتی است آغاز شده است،
احتمالا محصول بررسی‌های مختلف، البته با رویکرد مطلوب و شاخص‌های مطلوب حکومت
ولایت فقیه (و نه الزاما شاخص‌های علمی و به صلاح مملکت) است. به طور کلی فروکاستن
تصمیماتی در این حد به یک عامل را صحیح نمی‌دانم اما در عین حال معتقدم که این طرح
مانا نیستانی یک زاویه مورد نظر از چنین سیاست نامعقولی (یعنی سیاست افزایش فله‌ای
جمعیت، بدون فراهم ساختن زیرساخت‌های لازم) را به خوبی بیان می‌کند، زاویه‌ای که
من هم به در نظر بودن آن اعتقاد دارم؛ رویکردی فرقه‌‌ای در زیاد کردن تعداد اعضای
وفادار.
کافی است در نظر بگیریم که تشویق‌های کوتاه مدت (فرضا پرداخت مبلغی نقدی، یا
یارانه بیشتر، یا وعده‌های مشابه) ممکن است در کدام طیف جامعه تاثیر بگذارد، همان
طیفی که قرار است یارانه بگیر باقی بمانند. همچنین توجه کنیم که چنین چرخش رویکرد 180
درجه‌ای بعد از انتخابات 88 به وقوع پیوست، زمانی که شکاف بین نسل تحصیلکرده جامعه
و تفکر ولایت فقیه آشکارا در خیابان‌ها به نمایش درآمد. و کافی است به گرایش بالای
جوانان ایرانی به تحصیل توجه کنیم. خود را به جای علی خامنه‌ای بگذاریم و ببینیم
که چنین گرایشی چه آینده وحشتناکی برای یک حکومت مبتنی بر توهمات ترسیم می‌کند.
'
طرح بر گرفته از: ایران وایر
