اقتدار نظام

اخبار مربوط به دستگیری روح الله زم را دنبال می‌کنم، چه از طریق رسانه‌های معتبرتر و چه حرف‌های نزدیکان او در رسانه‌های کمتر معروف.

بیشتر دنبال این بودم که ببینم ماهیت عملیات محیرالعقول سپاه، با آن تعابیر غلوآمیز جیمزباندی چه بوده است. و این که چه موفقیتی کسب شده که همه دارند به هم تبریک می‌گویند.

گر چه اطلاعاتی که از اینطرف و آنطرف کم کم بیرون می‌آید قابل اتکا و اعتماد به صورت صد در صدی نیستند اما در مجموع تصویر نسبتا روشنی از سطح پیچیدگی عملیات (و نه طرفندها و یا چگونگی اجرا) به دست می‌دهد. وقتی بازیکنان در لیگ دسته پنج بازی می‌کنند نمی‌توان مدعی شد که کاپ قهرمانی جهان را به برنده بازی داده‌اند!

هیاهویی که راه انداخته‌اند به گمان من بیشتر بیانگر ضعف و ناتوانی نظام اطلاعاتی ایران است: نظامی که کسی مثل روح الله زم و تیمش می‌تواند آن را به لرزه بیاندازد و نظامی که عملیات در سطح ابتدایی برای دستگیری او را اینگونه جشن می‌گیرد.

ستاد اجرایی فرمان امام و نفاق سیستماتیک

نفاق، آنطور که در تعالیم مذهبی آمده، دوپارگی درون و بیرون است، دروغگویی نهادینه شده که در آن هویت فرد، دروغین شده است و آن نفس لوامه که کارش نهیب زدن به انسان است خاموش شده است. منافق کارش تولید خودبخودی دروغ است. چشمش کور و گوشش کر است. هر کاری بکند، حتی اگر ظاهرش آراسته باشد، باز دروغ تولید می‌کند.

در نگاه مذهبی جایگاه چنین موجودی در آتش و جایی به نام جهنم است و از نگاه معنوی موضوع بس هولناک‌تر است.

این روزها به دلیل مصادره خانه فاطمه، توجهم به ستاد اجرایی فرمان امام جلب شده است. این ستاد یک بازوی قوی ولی فقیه است، با طیفی از فعالیت‌های ظاهرا خیریه. در عمل اما دولتی در سایه است برای اعمال قدرت، در زرورقی به نام نیکوکاری.