۱۳۹۴ اسفند ۵, چهارشنبه

آچمز!

این روزها مثل بسیاری دیگر از ایرانیان، خواه و ناخواه در معرض موج انتخاباتی هستم و خواه ناخواه فکرم مشغول این داستان است. سعی می‌کنم خود را در موضع کسی که حق رای دارد قرار بدهم و ببینم آیا اگر در چنین موضعی بودم چه می‌کردم. آیا به لیست موسوم به امید رای می‌دادم؟ آیا به تحریمیان می‌پیوستم؟ آیا رای باطله می‌دادم؟ آیا کلا بی خیال می‌شدم و به موضوع فکر نمی‌کردم؟ ... به همین دلیل استدلال طرف‌های مقابل در این «جر و بحث» را هم گوش کردم. البته تاکنون درباره دادن رای باطله (که معنیش آنست که به دموکراسی معتقدم اما نه به دموکراسی ولایت فقیه) مطلبی نشنیده‌ام و گویا این شیوه بیشتر محصول رویاپردازی‌های خودم است.