مقدمه
نمادها معنای خود را از واقعیاتی که آنها را ساختهاند میگیرند، گو این که
ممکن است در گذر زمان واقعیتی که نماد بر آن بنا شده است در خاطر کسی باقی نمانده
باشد اما کماکان بار معنایی خود را با خود حمل می کنند. از این روست که نمادها این
قابلیت را دارند که از سوی افراد مورد سوء استفاده قرار بگیرند. شاید کسی نداند که
چگونه گل رز به نماد محبت و یا کبوتر سفید به نماد آزادی تبدیل شد اما چه بسیار
عشقهای ناراستینی که با تقدیم یک گل رز آغاز میشود و چه بسیار متکبرین خودخواهی
که کبوترهای فراوان را به نماد ارمغان آزادی رها میکنند. این امر به خصوص در
خصوص کسانی که بر عملیات روانی تکیه دارند بسیار رواج دارد و در میان آنها علی
خامنهای است که با تکیه شدید بر مجموعهای از نمادهایی از این دست، موفق بوده
است که هویتهایی کاذب برای خود ایجاد کند. آخرین مورد آن استفاده از عبارت «نرمش قهرمانانه»، تداعی
کننده رفتار امام حسن، است که به گمان من پوششی است برای نماد «جام زهر» که ممکن
بود به کوتاه آمدن خامنهای از حرفهای چند ماه قبل خودش اطلاق شود، و میبینیم که
فعلا نماد «نرمش قهرمانانه» نماد «جام زهر» را از میدان به در کرده است.