نامه دوم من به علی خامنه‌ای

رهبری حکومت ظاهرا اسلامی، موسوم به جمهوری اسلامی ایران

جناب آقای خامنه‌ای

روز گذشته تلویزیون زیر نظر شما تصاویری از یک فیلم هالیوودی را با تصاویر برش خورده‌ای از آقای پیمان فتاحی (با صحنه سازی مبنی بر اعتراف کردن ایشان) مخلوط کرد تا بار منفی فیلم مذکور را به آقای فتاحی منتقل کند. عوامل شما این ترکیب را در داخل برنامه‌ای مملو از دروغ گویی قابل اثبات و توهم بافی درباره جریانات معنوی پخش کرد. این برنامه بین دو برنامه دیگر قرار داشت، یکی درباره سلطه شیطان و جریانات پلید بر سینما و دیگری هم درباره جنایات صهیونیست‌ها در فلسطین. دست مریزاد! از نگاه آن روح شریری که در حکومت شما لانه دارد، پکیج جالبی بود.

انتخابات بعد از واکنش‌های احساسی

انتخابات به پایان رسید. به جام جهانی هم رفتیم. شادی‌ها هم به پایان رسید و کم کم پای عمل به میدان باز خواهد شد تا محک‌ها بخورد تصورات و تحلیل‌های ما.

امید خوب است، اما ...

نمی‌دانم چه اتفاقی افتاده است. بر مبنای شواهد ظاهری من به طور قطع و یقین در اشتباه هستم. از دیروز تا کنون همه گل و بلبل شده‌اند. خیلی از کسانی که طی این چهار سال گذشته به خارج از کشور گریخته‌اند و به اصطلاح دشمن نشان دار نظام حاکم محسوب می‌شوند،‌ امیدوارند که به ایران برگردند. آن یکی از نظام جمهوری اسلامی (بخوانید خامنه‌ای) تشکر هم می‌کند. آن یکی که نویسنده شناخته شده و پر سابقه‌ای است هم چنان نوشته که گویی همه چیز حل شده و حال بایستی بسم الله را بگوییم و مملکت را بسازیم. گویی به ناگهان زمان از گذشته قطع شد و دیگر گذشته‌ای وجود ندارد.