توضیح: متنی که در این جا می‌خوانید منعکس کننده نگرانی نویسنده
یکی از کتب موسوم به «نقد عرفانهای کاذب» است در دست داشتن «مافیای توزیع» کتاب
که نمی‌گذارد کتاب او توزیع شود و در عوض کتب مرتبط با «عرفانهای کاذب» را سریع و
به شکل گسترده در همه ایران توزیع می‌کنند.
تک تک ادعاهای این فرد، که در پاراگراف بالا خلاصه کردم، کاملا مورد تردید
است، این که یک مافیای کتابی وجود دارد که اهداف ایدئولوژیک را دنبال می‌کند (یعنی
گسترش «عرفانهای کاذب») و بر همین اساس کتابی که «نشر معارف نهاد رهبری» آن را
منتشر کرده را توزیع نمی‌کند! اما در عین حال این ادعا خبر از واقعیتی دیگر می‌دهد.
شنیده‌ام که واقعا مافیای کتابی پشت توزیع کتاب در ایران وجود دارد اما در اینجا
این که مافیایی وجود دارد یا ندارد اهمیتی ندارد. آن چه که قطعی است سیستم توزیع
کتاب در ایران، مثل هر فعالیت اقتصادی دیگر به دنبال سود دهی خود است. اگر ارزیابی
افراد فعال در این سیستم این باشد که فلان کتاب مشتری دارد، روی آن دست می‌گذارند و
در غیر اینصورت آن را نمی‌پذیرند. ممکن است استثنائاتی وجود داشته باشد اما روال
کلی بایستی این گونه باشد. هیچ سیستم اقتصادی و یا مافیایی بدون داشتن چرخش مالی
نمی‌تواند به کار خودش ادامه دهد، مگر آن که به منابع رانتی مالی متصل باشد که آن
هم، اگر در ایران وجود داشته باشد، خود
حکومت است. و اگر هم حکومت بخواهد شبکه توزیع کتاب را حمایت کند مطمئنا از کتاب
منتشر شده توسط نهاد نمایندگی رهبری حمایت می‌کند و نه از مجموعه‌ای از کتاب‌های
حاوی «عرفانهای کاذب»!
من ادعای این آقا را اینگونه ترجمه می‌کنم: استقبال از کتاب‌های حاوی مفاهیم
معنوی غیر منطبق با آن چه حکومت تایید می‌کند بسیار بالاست و در نقطه مقابل، گوش
کسی به نوشته‌های اینچنینی، که نام «نقد» را برای آن جعل کرده‌اند، بدهکار نیست.
و این خبر خوشی برای علاقه‌مندان جریانات معنوی است، و همزمان توضیح می‌دهد که
چرا وابستگان به حکومت روز و شب از ضرورت برخورد با جریانات معناگرا سخن می‌گویند.
منبع: خبرگزاری کتاب ایران
کتاب‌های نقد عرفان کاذب در چنگال مافیای توزیع
بیش از 10 میلیون کتاب با موضوع عرفانهای
کاذب در کشور وجود دارد و مافیای توزیع اجازه انتشار یا دیده شدن کتاب‌هایی در نقد
عرفانهای کاذب را نمی‌دهد.
حجت‌الاسلام‌و‌المسلمین حمزه شریفی‌دوست، مولف کتاب «عرفانهای کاذب؛ راه‌های نفوذ
و راهکارهای مقابله» در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، با بیان این مطلب اظهار
کرد: در این کتاب راه‌های گسترش عرفانهای کاذب در کشور بررسی شده‌اند، راه‌هایی که
تاکنون به آن‌ها توجهی نشده بود.
وی افزود: در این کتاب راه‌های گسترش عرفانهای کاذب را در شش قالب معرفی کردم؛
یکی از این قالب‌ها «فضای مجازی» است که امروزه مورد استفاده گروه‌های عرفانهای کاذب
قرار گرفته است. «سینما» نیز قالب دیگری است که در درون آن صحنه‌های متفاوتی از جلسات
گروه‌های عرفانهای کاذب دیده می‌شود.
شریفی‌دوست با اشاره به «بازی‌های رایانه‌ای» نیز افزود: این قالب امروزه به شدت
مورد استفاده قرار گرفته است.
این محقق و پژوهشگر درباره «ابزار مکتوب» اظهار کرد: برجسته‌ترین ابزار مکتوب،
کتاب است و حدود 10 میلیون کتاب طی چند سال اخیر در ایران ترجمه یا تالیف شده‌اند،
اما متاسفانه این کتاب‌ها توصیفی است و نه نقدی بر عرفانهای کاذب!
وی در بخش دیگری از سخنانش از «جلسات خانگی» به عنوان آخرین ابزار گروه‌های عرفانهای
کاذب نام برد و افزود: در کتابم پس از معرفی این ابزارها در قالب فصلی جداگانه به جریان‌های
عرفانهای وارداتی پرداخته‌ام و به صورت مختصر هر یک از آن‌ها را با نگاهی به تاریخچه
شکل‌گیری و رهبرانشان شرح داده‌ام.
وی همچنین گفت: در بخش دیگری از این کتاب مسوولیت خواص و نخبگان فرهنگی را در مقابل
این عرفانها تشریح کرده‌ام و به این موضوع پرداخته‌ام که خواص فرهنگی برای مقابله
با این عرفانها باید چه کار کنند.
شریفی‌دوست اظهار کرد: در همین راستا در فصل دیگری نیز آیین‌نامه‌ای برای تعیین
مصادیق عرفانهای کاذب تدوین شده و بر این اساس اگر فردی بخواهد عرفانهای کاذب را
نقد کند، می‌تواند از این آیین‌نامه بهره ببرد. مفاد این آیین‌نامه را نیز بر اساس
تجربیات خود در کارگاه‌های که برگزار کردم، استخراج کرده‌ام.
این عرفان‌پژوه در بخش دیگری از سخنانش در پاسخ به این‌که «چرا که کتاب‌های عرفانهای
کاذب به این گستردگی در جامعه ترویج می‌شوند؟» گفت: من مسوول اصلی این ماجرا را متولیان
فرهنگی می‌دانم، چراکه آن‌ها باید این کتاب‌ها را شناسایی و به آن‌ها مجوز بدهند. متاسفانه
عناوین عرفانی این کتاب‌ها موجب می‌شود که از فیلتر ممیزی رد شوند.
وی یادآور شد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید در این زمینه فعال‌تر و به‌روز‌تر
باشد و شاخص‌های عرفانهای وارداتی را شناسایی کند و به کتاب‌هایی که این مفاهیم را
ترویج می‌کنند، مجوز ندهند، زیرا بیشتر این کتاب‌ها در محیط‌های دانشگاهی و آموزشی
ترویج می‌شود.
مولف کتاب «عرفانهای کاذب؛ راه‌های نفوذ و راهکارهای مقابله» با اشاره به مافیای
توزیع این آثار گفت: گروه‌های عرفانهای کاذب، مافیای توزیع را در اختیار دارند و این
موضوع جلوی نشر کتاب‌هایی را که در نقد عرفانهای وارداتی نوشته می‌شود، می‌گیرند.
از سوی دیگر، مافیای توزیع به صورت گسترده کتاب‌های عرفانهای کاذب را در سراسر کشور
ترویج می‌کنند. به طور مثال، زمانی که یک کتاب در تهران توزیع می‌شود، سه روز بعد ما
این کتاب را در چابهار نیز می‌بینیم!
شریفی‌دوست تاکید کرد: از سوی دیگر، همین مافیای توزیع اجازه دیده شدن کتاب‌هایی
را که در نقد عرفانهای کاذب نوشته شده‌اند، نمی‌دهند چون بسیاری از این افراد از کنار
این عرفانها نان می‌خورند!
وی یادآور شد: البته ما نمی‌گوییم تمامی مطالب این کتاب‌ها بد است اما یکی از اصلی‌ترین
مشکلات این عرفانها این است که ادیان الهی را نفی می‌کنند و معتقدند با ارتباط برقرار
کردن بین انسان و ماوراء، او را به آرامش می‌رسانند و آن را ارضای درونی می‌کنند. بنابراین
این عرفانها اجازه نمی‌دهند مردم به ادیان الهی روی بیاورند.
به گفته وی، ممکن است ما نیاز به بازتولید پیام‌های پیامبران با توجه به نیاز
جامعه امروز داشته باشیم و باید در قالب‌‌های جدید پیام‌های دین را ارایه کرد اما این
بدین معنی نیست که به پیامبر جدید نیاز داریم.
شریفی‌دوست در پایان درباره راهکارهای مقابله با عرفانهای کاذب گفت: باید افراد
فرهیخته مسایل این حوزه را بررسی کنند و صاحب‌نظران هم باید فعال شوند.
وی تاکید کرد: عملی شدن راهکارها در کوتاه‌مدت سخت است و باید توجه مدیران ارشاد
و ممیزی کتاب نیز در این حوزه بیشتر شود.
کتاب «عرفانهای کاذب؛ راه‌های نفوذ و راهکارهای مقابله» از سوی نشر معارف نهاد
نمایندگی مقام معظم رهبری با شمارگان دو هزار نسخه و به بهای 56 هزار ریال منتشر شده
است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر